Dzieci pod opieka wychowawców świetlicy co roku przygotowują spektakl.
Tym razem Kopciuszek na wesoło. Świetny scenariusz, niby znana historia, ale przedstawiona inaczej, teksty wypowiadane przez narratora i bohaterów rodem ze Shreka.
Uśmiałam się do łez i gratuluję aktorom świetnego przygotowania, a rodzicom wypada podziękować za pomoc w przygotowaniu scenografii i kostiumów.
Zawsze chciałam wystąpić w jakimś przedstawieniu. Nie było okazji. Ale do dziś pamiętam "Balladynę" wystawioną przez moich rówieśników w innej szkole, do której poszliśmy z klasą w VII klasie. Bardzo zazdrościłam aktorom, chyba dlatego tak dobrze pamiętam tamto przedstawienie .
OdpowiedzUsuńJa wystąpiłam jako dziecko w "Opowiedział dzięcioł sowie"...stare dzieje:-)
UsuńNo tak, ja wystąpiłam w przedstawieniu "Dzieci pana Tygodnia", byłam Środą :) Ale to było w przedszkolu muzycznym, miałam 6 lat. Prawie zapomniałam (bo wiesz, występowałam w zwykłym domowym stroju, jako ta zwykła środa);)Uściski!
UsuńA ja lubię środy, w końcu to połowa tygodnia:-)
UsuńKopciuszka uwielbiam w każdej odsłonie :)
OdpowiedzUsuńTen był naprawdę smieszny:-)
UsuńSuper! Uważam, że przedstawienia to zawsze dobry pomysł :)
OdpowiedzUsuńdreamerworldfototravel.blogspot.com
Wszyscy dobrze się bawią:-)
UsuńStrasznie lubiłam szkolne przedstawienia, kiedy moje dzieciaki były małe. Są takie naturalne i zabawne:)
OdpowiedzUsuńCzasem żałuję, że czas tak szybko płynie:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Oj tak, dzieci szybko rosną, za szybko:-)
UsuńZawsze lubiłam przedstawienia, bo pozwalały dzieciom się otworzyć. W liceum pamiętam, że jedno nawet sama całe kierowałam i wymyśliłam :) oj byłam szalona
OdpowiedzUsuńNie szalona, a kreatywna:-)
UsuńJak chodziłam do szkoły, to często brałam udział w przedstawieniach. Tak samo jak z oazy i innych grup do których należałam. Sama też bardzo lubiłam występy starszych lub młodszych klas.
OdpowiedzUsuńSerdeczności.
Ja to raczej rzadko, nieśmiała byłam:-)
Usuń